اثرات بلند مدت کودهای شیمیایی بر ریزجانداران خاک

کاربرد رو به افزایش نهاده های کودی در اکوسیستم های خاکی علاوه بر جوامع گیاهی می تواند بر جوامع میکروبی خاک نیز اثرگذار باشد. مطالعات انجام شده در اکوسیستم های طبیعی نشان داده است که افزایش کود های نیتروژنی عموما سبب کاهش زیست توده میکروبی خاک می گردد در حالیکه این اثرات بلند مدت در سیستم های تحت مدیریت انسان مانند اکوسیستم های کشاورزی کاملا شناخته شده نیست. هدف از این مقاله بررسی و تحلیل واکنش ریزجانداران خاک به کودهای شیمیایی نیتروژنی با استفاده از داده هایی است که از آزمایش های بلند مدت کودی در سیستم های زراعی بدست آمده است. آزمون متاآنالیز انجام شده بر پایه 107 مجموعه داده جمع آوری شده از 64 آزمایش بلندمدت از سرتاسر جهان نشان داد که کاربرد کودهای شیمیایی سبب افزایش 1/15 درصدی زیست توده میکروبی (Cmic) در مقایسه با تیمارهای شاهد می شود. کاربرد کودهای شیمیایی همچنین میزان کربن آلی خاک (Corg) را افزایش می دهد و این نتایج نشانگر این موضوع است که Corg عامل اصلی موثر در افزایش کلی Cmic در نتیجه کاربرد کودهای شیمیایی است. شدت تاثیرگذاری کوددهی بر Cmic وابسته به  pH است. در حالی که کوددهی منجر به کاهش Cmic در خاک هایی با pH کمتر از پنج می شود، اما اثر مثبت معنی داری در خاک های با pH بالاتر از خود بر جای می گذارد. طول مدت آزمایش نیز در پاسخ Cmic به کوددهی موثر است و افزایش Cmic در آزمایش هایی با زمان حداقل بیست سال بخوبی نشان داده شده است. به نظر می رسد که کاربرد کودهای نیتروژنی در سیستم های زراعی نمی تواند بخودی خود تاثیرات منفی بر Cmic داشته باشد. هرچند کاربرد کودهای آمونیاک و اوره می تواند بصورت موقتی سبب افزایش pH، پتانسیل اسمزی و غلظت آمونیاک به میزانی که برای جوامع میکروبی خاک بازدارنده است، گردد. اگرچه تاثیر کودها محدود به نقاط مصرف است با این حال ممکن است در کوتاه مدت، ساختار جمعیتی و زیست توده میکروبی را به شدت تحت تاثیر قرار دهند. کاربرد مکرر کودهای نیتروژنی در بلندمدت، حتی زمانی که تغییرات pH در خاک ناچیز باشد ممکن است سبب تغییر ساختار جمعیتی ریزجانداران خاک گردد. چگونگی پاسخ گروه های میکروبی به کاربردهای مداوم کودهای شیمیایی بسیار متغیر بوده و به عوامل محیطی و مدیریت محصول بستگی دارد.