اثرات متقابل شوری آب آبیاری و کود نیتروژنه اوره بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم (.Triticum aestivum L) رقم بم

این پژوهش مزرعه ای با هدف بررسی مقدار کود اوره موردنیاز گندم در سطوح مختلف شوری آب آبیاری طراحی و در ایستگاه تحقیقات شوری صدوق یزد که مجهز به استخرهای ذخیره آب با کیفیت های مختلف است اجرا شد. این تحقیق دارای سه سطح شوری آب آبیاری 1.88، 7.22 و 16.14 دسی زیمنس برمتر و پنج سطح کود اوره شامل 0 (صفر)، 100، 200، 300 و 400 کیلوگرم در هکتار بود. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی و به صورت اسپلیت پلات با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که مصرف کود اوره در کلیه سطوح شوری آب آبیاری ضرورت دارد. الگوی پاسخ گندم به کود نیتروژنی در هر سه سطح شوری مشابه بود و از معادله درجه دوم پیروی کرد، لیکن با افزایش شدت تنش شوری، شیب افزایش عملکرد کاهش یافت. هم چنین نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش شوری آب آبیاری از 1.88 به 7.22 دسی زیمنس بر متر عملکرد دانه گندم کاهش معنی داری نداشت و نیاز کودی نیز تغییری نکرد. اما با افزایش شوری آب آبیاری به 16.14 دسی زیمنس بر متر میزان عملکرد دانه به میزان یک تن و اوره موردنیاز به میزان 140 کیلوگرم در هکتار کاهش یافت. درمجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که برای تولید حدود 4.5 تن دانه گندم با استفاده از آب آبیاری با هدایت الکتریکی 1.88 تا 7.22 دسی زیمنس بر متر در شرایط گرم و خشک استان یزد مصرف کود اوره به ترتیب به میزان 400 و 300 کیلوگرم در هکتار و برای تولید 3.6 تن در هکتار عملکرد دانه با استفاده از آب آبیاری با هدایت الکتریکی 16.14 دسی زیمنس بر متر مصرف 260 کیلوگرم در هکتار اوره کفایت می کند.