بررسی عوامل خطر بیماری سرخک در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی جیرفت طی سال های 1394-1393: یک مطالعه مورد شاهدی

بیماری سرخک یک عفونت حاد ویروسی دستگاه تنفسی است. ویروس RNA تک رشته ای از جنس موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده است که به راحتی در میان انسان ها از طریق قطرات، توسط سرفه یا عطسه انتقال می یابد.

مطالعه حاضر از نوع مورد شاهدی بود. تعداد 75 نفر بیمار مبتلا به بیماری سرخک (گروه آزمون) و 150 نفر سالم (گروه کنترل) وارد مطالعه شدند. گروه آزمون شامل بیمارانی که با انجام آزمایش الایزا با میزان حساسیت 99 درصد به عنوان مورد قطعی سرخک تشخیص و به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. گروه کنترل با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین افرادی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. برای کنترل اثرعوامل مخدوشگر سن و جنسیت، هر فرد مورد با دو نفر از گروه کنترل همسان شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک شرطی و نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد.

 بعد از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش کننده با احتمال 95% ارتباط معنی دار بین ابتلا به بیماری سرخک و عدم دریافت واکسن سرخک سابقه تماس با مورد قطعی سرخک، غیر بومی بودن، سن مادر هنگام تولد بیشتر از 30 سال مشاهده گردید.

بر اساس اطلاعات حاصل از این پژوهش عوامل خطر مستقل و پیش بینی کننده مهم برای ابتلا به بیماری سرخک بدین ترتیب شامل دریافت واکسن سرخک، وضعیت سکونت، داشتن سابقه تماس با مورد قطعی سرخک و سن مادر هنگام تولد فرد مطرح شد.