اثرات حفاظتی عصاره آلبالو بر روی سطح مالون دی آلدئید، فعالیت کاتالاز و حجم ادم ناشی از انسداد شریان میانی مغز در مدل سکته مغزی موش صحرایی

آسیب نورونی ناشی از سکته مغزی علت اصلی ناتوانی شدید در درازمدت است. تولید داروهای ایده‎ال در درمان سکته مغزی همچنان مشکلی اساسی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی برخی اثرات حفاظتی عصاره آلبالو بر استرس اکسیداتیو و حجم ادم ناشی از سکته مغزی بود.

در این مطالعه تجربی موش های صحرایی نر نژاد ویستار شامل 2 گروه کنترل سالین، 2 گروه شم، 2 گروه سکته درمان نشده و گروه های سکته دریافت کننده دوزهای 175، 200 و 225 میلی گرم بر کیلوگرم در روز عصاره آلبالو استفاده شد. پس از 30 روز تیمار خوراکی عصاره، حیوانات به مدت یک ساعت در معرض انسداد شریان مغز میانی قرار می گرفتند. بعد از 24 ساعت از برقراری جریان خون مجدد، سطح مالون دی آلدیید، فعالیت کاتالاز و حجم ادم نواحی کورتکس و ساب کورتکس بررسی شد.

عصاره آلبالو در دوزهای 175 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم، به طور معنی داری سطح مالون دی آلدیید و حجم ادم در کورتکس و ساب کورتکس را کاهش داد. این عصاره در دوز 225 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معنی داری سطح مالون دی آلدیید در کورتکس و ساب کورتکس را کاهش داد و به طور معنی‎داری حجم ادم در کورتکس را کاهش داد. علاوه بر این عصاره آلبالو در دوز 175 میلی گرم بر کیلوگرم فعالیت کاتالاز در هر دو ناحیه کورتکس و ساب کورتکس را افزایش داد.

این تحقیق نشان داد که استفاده خوراکی از عصاره آلبالو به شکل وابسته دوز، دارای اثرات حفاظتی در برابر استرس اکسیداتیو و حجم ادم ناشی از انسداد شریان مغزی میانی در مدل سکته مغزی است.