تعیین، ارزیابی و اولویت بندی اجزای مدل ارزش ویژه برند با تلفیق روش های غربال گری فازی و تصمیم گیری چندمعیاره

این پژوهش بر آن است تا عوامل شکل دهنده ارزش ویژه برند را شناسایی، وزن و رتبه هریک از این عوامل را ازلحاظ اهمیت و تاثیرگذاری تعیین نماید. شاخص های پژوهش از مدل آکر استخراج گردیده و زیرشاخص ها با مراجعه به متخصصان برندسازی مدیریت بیمه های کشور در شهر تهران و ادبیات پژوهش حادث شده است. نمونه آماری این پژوهش متشکل از مشارکت 237 نفر از مدیران و کارشناسان هریک از شعب بیمه و مشتریان آنان می باشد. عوامل اصلی شکل دهنده ارزش ویژه برند با استفاده از روش غربال گری فازی شناسایی و نوع ارتباط، اوزان و رتبه هریک از متغیرهای شناسایی شده به ترتیب با استفاده از روش های DEMATEL، ANP و VIKOR استخراج گردیده است. تجزیه وتحلیل داده ها حاکی از آن است که آگاهی مشتری از برند و کیفیت اداره شده توسط مشتری به ترتیب بیشترین و کمترین اولویت را در بین شاخص های شناسایی شده دارند و در بین زیرشاخص ها، آگاهی از خدمات ارایه شده توسط برند موردنظر و میزان اعتقاد مشتری نسبت به منحصربه فرد بودن آن، دارای بیشترین اولویت است.