اثر بنزیل آمینوپورین، کودهای زیستی حل کننده فسفات و وزن بنه مادری بر شاخص های کمی گل و بنه های دختری زعفران (Crocus sativus L.) در منطقه یاسوج

زعفران یکی از مهم ترین محصولات کشاورزی و دارویی ایران است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تیمار هورمون بنزیل آمینوپورین، کاربرد کودهای زیستی (فسفات بارور2 و مایکوریزا) و وزن بنه مادری بر شاخص های کمی بنه های دختری زعفران و عملکرد گل به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در منطقه یاسوج در سال زراعی 1397-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل بنه های بزرگ (10-1/7 گرم) و کوچک (7-4 گرم)، پرایمینگ با بنزیل آمینوپورین با غلظت های صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر و سطوح کود زیستی بدون کود، کاربرد مایکوریزا (گلوموس موسه) و فسفات بارور2 بودند. نتایج نشان داد که کلیه صفات کمی بنه زعفران تحت تاثیر معنی دار پرایمینگ هورمونی و وزن بنه (بجز وزن بنه دختری) قرار گرفتند؛ اما کود زیستی تنها بر تعداد بنه دختری و وزن خشک گل تاثیر معنی داری داشت. پرایمینگ هورمونی با غلظت 250 میلی گرم بر لیتر تعداد و وزن بنه های دختری را به ترتیب 30 و 27 درصد و وزن خشک کلاله و پرچم را 26 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داد. همچنین کلیه اجزای گل و تعداد بنه دختری با استفاده از بنه های مادری بزرگتر نسبت به بنه های کوچک بطور معنی داری افزایش یافت. مصرف کودهای زیستی نیز نسبت به عدم مصرف کود باعث افزایش 13 و 59 درصدی به ترتیب در تعداد و وزن بنه های دختری شد. عناصر فسفر و روی در بنه های دختری تنها تحت تاثیر کاربرد کود مایکوریزا افزایش یافت. در حالیکه با کاربرد بنزیل آمینوپورین و کودزیستی مایکوریزا میزان عنصر آهن را نسبت به شاهد دوبرابر افزایش داد. در کل کاربرد بنزیل آمینوپورین با غلظت 250 میلی گرم در لیتر، هر دو نوع کود زیستی و بنه های بزرگ (10-1/7 گرم) بر عمده صفات اندازه گیری شده تاثیر مثبت داشت.