بررسی تاثیر قابلیت یکپارچه سازی و فرهنگ انعطاف پذیربر عملکرد شرکت ها: نقش میانجی نوآوری مدل کسب و کار و تعدیل گر نوع استراتژی شرکت

بررسی عملکرد کسب وکار به عنوان فرایندی راهبردی جهت آگاهی از دوام و رفاه هر شرکت، ضروری است. به همین دلیل شرکت ها پیوسته به دنبال بهبود عملکرد خود هستند تا بتوانند در محیط پویا و رقابتی امروزه به موفقیت دست یابند. از طرفی دست یابی به عملکرد برتر در این محیط، نیازمند بهبود و نوآوری در مدل کسب وکار برای ایجاد تمایز و برتری نسبت به رقبا است. برای پذیرش نوآوری در مدل تجاری نیز باید قابلیت پذیرش نوآوری به واسطه فرهنگ انعطاف پذیرو همچنین قابلیت یکپارچه سازی سازمانی وجود داشته باشد. علاوه بر این نیز نقش تعدیل کننده استراتژی انتخابی نیز باید در نظر گرفته شود. در این مقاله تاثیر مستقیم قابلیت یکپارچه سازی و فرهنگ انعطاف پذیرو همچنین اثر غیر مستقیم این دو متغیر، از طریق متغیر میانجی نوآوری مدل کسب وکار بر عملکرد شرکت بررسی شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و روش گردآوری داده ها نیز از نوع توصیفی-پیمایشی است. پرسشنامه پژوهش توسط مدیران 98 شرکت تولیدی و خدماتی در شهرک صنعتی رشت تکمیل شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادله های ساختاری استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد، قابلیت یکپارچه سازی و فرهنگ انعطاف پذیر به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق نوآوری مدل کسب وکار بر عملکرد شرکت ها تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین نقش تعدیل کننده استراتژی تمایز و همچنین استراتژی رهبری هزینه در رابطه میان قابلیت یکپارچه سازی و نوآوری مدل کسب وکار، فرهنگ انعطاف پذیرو نوآوری مدل کسب وکار و همچنین نوآوری مدل کسب وکار و عملکرد شرکت ها تایید شده است. توجه به این نتایج می تواند به شرکت ها در بهبود عملکرد و همچنین نوآوری مدل تجاری کمک نماید.