پتروژنز ماگماتیسم میان چینه ای تریاس شمال شهرضا بر مبنای شیمی کلینوپیروکسن (جنوب اصفهان، پهنه سنندج- سیرجان)

کربنات های تریاس پیشین شمال شهرضا، میزبان 4 افق آذرین موازی میان چینه ای بازیک با ترکیب سنگ شناسی الیوین بازالت تا بازالت کوارتزدار هستند. این سنگ ها دارای بافت اینترسرتال تا اینترگرانولار بوده و پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، الیوین، آمفیبول و کوارتز کانی های اصلی آنها را تشکیل می دهند. کلینوپیروکسن ها حاوی مقادیر بالایSiO2  و  MgO بوده و محتوای Al2O3 و Na2O  آنها پایین است. نسبت های متوسط AlVI/AlIV کلینوپیروکسن (05/0- 01/0)، نشان دهنده تبلور ماگما در شرایط فشار متوسط است. دمای تبلور کلینوپیروکسن ها از 1150 تا 1200 درجه سانتی گراد متغیر است. بر اساس ویژگی های ژیوشیمیایی کلینوپیروکسن، ماهیت ماگمای سازنده تولییتی و فوگاسیته اکسیژن در زمان تبلور نسبتا پایین بوده است. میان چینه ای بودن با رسوبات کربناته، تولییتی بودن سرشت ماگمایی و ویژگی زمین ساختی پشته های میان ا قیانوسی نشان دهنده ارتباط افق های آذرین با یک رژیم زمین ساختی کششی است. افق های بازیک مزبور احتمالا از یک ماگمای تولییتی و در یک رژیم زمین ساختی کششی کافت زایی که به گسترش پوسته اقیانوسی نیوتتیس در زمان تریاس آغازین در جنوب اصفهان انجامیده است، تشکیل شده اند.