تبیین اندیشه شیعی در سه دهه نقاشی ایران دوره معاصر (57 - 87)

اندیشه شیعی در چند دهه اخیر تاثیر انقلابی و ساختارشکن بر نقاشی معاصر ایران داشته است. و در سه دهه از عمر انقلاب یعنی سال های 57 تا 87 شمسی نمود خاصی پیدا کرده است. تاثیرپذیری نقاشی ایران معاصر از فرهنگ شیعی و در راس آن واقعه کربلا آشکار و هویداست. بیرق ها، سلاح ها، مرکب ها و رنگ های سرخ و سبز در این آثار همگی در حکم نشانه هایی برای بیان وقایعی هستند که ریشه در فرهنگ شیعی دارد. نشانه ها در قالب نماد و سمبل محملی توانا و گویا برای شرح وقایع و مظلومیت شیعه هستند و نقاشی انقلاب به مدد این نشانه ها و مفاهیم آن ها به زبان استعاری با مخاطب رابطه برقرار می کند. و به لحاظ محتوایی مهم ترین ویژگی بارز نقاشی انقلاب به کارگیری مضمون های شیعی است. در این مقاله، ضمن جمع بندی و تکمیل نظرات پژوهشگران در مورد محتوای مضامین دینی شیعی در سه دهه از نقاشی انقلاب، آثار مربوط به این سال ها از طریق بررسی محتوای مضمون و اطلاعات متن جداول و نمودارها تجزیه و تحلیل و مورد مطالعه قرار می گیرند. بررسی های انجام شده نشانگر این است که محتوای آثار اکثرا تحت تاثیر اندیشه و آموزه های شیعی بوده و از لحاظ تکنیک و شیوه ی اجرا نیز این آثار عمدتا بصورت ترکیبی در قالب سبک های ریالیسم و سمبولیسم آفریده شده اند.