شناسایی زیستگاه های مطلوب خرس قهوه ای (Ursus arctos) در جنگل های زاگرس شمالی

حیات وحش یکی از شاخص های مهم زیستی اکوسیستم ها و یکی از معیارهای مهم تنوع زیستی است که حفظ آن مستلزم شناخت خصوصیات گونه ها و همچنین زیستگاه آنها است. تعیین مطلوبیت زیستگاه حیات وحش دارای اهمیت بسزایی در برنامه های حفاظت و مدیریت حیات وحش است. خرس قهوه ای به عنوان بزرگترین پستاندار گوشتخوار ایران در بیشتر اکوسیستم های جنگلی و کوهستانی پراکنده شده و از اهمیت حفاظتی بالایی برخوردار است. در این پژوهش، مدل سازی مطلوبیت زیستگاه خرس قهوه ای در استان کردستان با استفاده از الگوریتم آنتروپی بیشینه (مکسنت) انجام شد. بدین منظور پس از جمع آوری داده های نقاط حضور و لایه های محیطی و بررسی همبستگی بین لایه ها، اطلاعات به دست آمده وارد مدل مکسنت شد. نتایج حاصل از مدل سازی نشان داد که متغیرهای دمای فصلی، میزان بارندگی سالیانه، شیب، ارتفاع و کاربری/ پوشش اراضی مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار در مطلوبیت زیستگاه خرس قهوه ای است. بر اساس نتایج حاصل، از کل مساحت استان کردستان، 1 درصد دارای مطلوبیت زیاد،11 درصد دارای مطلوبیت متوسطو 5 درصد دارای مطلوبیت کم بوده و 83 درصد در طبقه نامطلوب قرار دارد. بر اساس نتایج حاصل، مناطق حفاظت شده چل چمه، شاهو و کوسالان، زیستگاه های مطلوبی برای خرس قهوه ای هستند. جنگل های زاگرس به عنوان یکی از زیستگاه های اصلی خرس قهوه ای در ایران محسوب می شود؛ در نتیجه، حفاظت از این زیستگاه ها به منظور حفظ جمعیت های این گونه گوشتخوار ارزشمند ضروری است.