پیش بینی شیفتگی تحصیلی بر اساس مجذوبیت، انگیزش و خوش بینی تحصیلی در دانش آموزان هنرستانی شهر کرج

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی شیفتگی تحصیلی بر اساس مجذوبیت، انگیزش و خوش بینی تحصیلی در دانش آموزان هنرستانی شهر کرج بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان هنرستانی شهر کرج در سال تحصیلی 99-1398 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این‏ دانش ‏آموزان بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ، فیدل و اولمن (2007) و به شیوه نمونه‏ گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه شیفتگی تحصیلی (AFQ) مارتین و جکسون (2008)، سیاهه مجذوبیت تحصیلی (SEI) سالملا-آرو و آپادایا (2012)، مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS) والرند و همکاران (1992) و مقیاس خوش بینی تحصیلی (AOS) اسچنموران و همکاران (2013) پاسخ دادند. داده ‏های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره به روش همزمان تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین مجذوبیت، انگیزش و خوش بینی تحصیلی با شیفتگی تحصیلی رابطه معنی‏داری وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 65/4% درصد از کل واریانس شیفتگی تحصیلی به وسیله مجذوبیت، انگیزش و خوش بینی تحصیلی تبیین می‏شود.  نتایج حاصل از این یافته ها به ضرورت توجه به مجذوبیت، انگیزش و خوش بینی تحصیلی در بهبود شیفتگی تحصیلی تاکید کرد.