بررسی رابطه حمایت اجتماعی و منبع کنترل با سلامت عمومی و رضایت مندی از زندگی در سالمندان بالاتر از 60 سال

هدف این پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی، منبع کنترل با سلامت عمومی و رضایت مندی از زندگی در سالمندان بالاتر از 60 سال ساکن در خانه های سالمندان در شهرستان کرمانشاه است. بدین منظور از میان جامعه آماری از طریق روش نمونه گیری در دسترس تعداد 50 نفر انتخاب و با استفاده از پرسشنامه های سلامت روانی GHQ-28، پرسشنامه حمایت اجتماعی نوربک، پرسشنامه منبع کنترل راتر و پرسشنامه رضایت از زندگی (SWLS)، داده ها جمع آوری شدند. بر اساس نتایج به دست آمده بین حمایت اجتماعی با سلامت عمومی سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. به عبارت دیگر، هراندازه حمایت اجتماعی سالمندان بیشتر باشد از سلامت عمومی بیشتری برخوردار خواهند شد؛ و بین منبع کنترل (درونی و بیرونی) با سلامت عمومی سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد به عبارت دیگر، هراندازه سالمندان دارای منبع کنترل (درونی و بیرونی) باشند از سلامت عمومی بیشتری برخوردار خواهند شد. همچنین حمایت اجتماعی و منبع کنترل (درونی و بیرونی) واریانس سلامت عمومی سالمندان را پیش بینی می کند. لذا با توجه به ضریب بتای مولفه حمایت اجتماعی بیشترین قدرت پیش بینی میزان سلامت عمومی سالمندان را دارد؛ و نیز بین منبع کنترل (درونی و بیرونی) با رضایت مندی از زندگی رابطه سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. به عبارت دیگر، هراندازه سالمندان دارای منبع کنترل (درونی و بیرونی) باشند از رضایت مندی از زندگی بیشتری برخوردار خواهند شد. همچنین حمایت اجتماعی و منبع کنترل (درونی و بیرونی) 41 درصد واریانس رضایت مندی از زندگی سالمندان را پیش بینی می کند. لذا مولفه حمایت اجتماعی بیشترین قدرت پیش بینی میزان رضایت مندی از زندگی سالمندان و متغیر منبع کنترل بیرونی پیش بینی بعدی میزان رضایت مندی از زندگی سالمندان است.