مدل یابی نظری ارتباط مولفه های مسکن با خانواده در بستر پژوهش های پیشین

شناخت چگونگی ارتباط بین مسکن و خانواده اساس طراحی مسکنی منطبق با شیوه زندگی است و بدون آن، امکان دستیابی به مسکن مناسب ممکن نیست. علی رغم انجام پژوهش های متعدد در بررسی ارتباط بین مسکن و خانواده، مطالعاتی که شامل مرور سیستماتیک و دسته بندی وجوه و چگونگی این ارتباط باشد، یافت نگردید. هدف از این پژوهش مطالعه نظام مند ارتباط بین مولفه های مسکن و خانواده بر مبنای تحلیل محتوای پژوهش های پیشین و عرضه مدلی نظری از چگونگی این ارتباط است. برای حصول این هدف، با رویکرد پژوهش کیفی و با ابزار فراترکیب، ابتدا طی مروری سیستماتیک و با روش نمونه گیری هدفمند، فهرستی اولیه از پژوهش های انجام شده در این زمینه تهیه گردید. برای این منظور، منابع کتابخانه ای، الکترونیکی، و بانک های اطلاعات مقالات علمی تالیف و تهیه شده بین سال های 1969 تا 2018، با به کار گیری واژگان کلیدی در پایگاه های معتبر، جست وجو شد. طی بررسی نهایی، تعداد پژوهش ها به 77 مورد، که ارتباط بیشتری با موضوع تحقیق داشتند، کاهش یافت. سپس با روش تحلیل محتوا، مولفه های مربوط به مسکن و خانواده استخراج و کدگذاری گردید. پس از آن دسته بندی، تفسیر، و تحلیل مولفه ها انجام و مدلی نظری از چگونگی ارتباط بین مشخصه های مسکن و خانواده عرضه گردید. در نتایج مشخص شد، که طبق موارد تاکیدی در پژوهش ها، در میان مشخصه های مسکن، انتظام فضا دارای بیشترین میزان رابطه با خانواده است و پس از آن به ترتیب خصوصیات کالبدی، انتظام معنا، و قرارگاه های رفتاری در مراحل بعدی هستند. از سویی دیگر، از پنج مشخصه اصلی خانواده، بیشترین تاکید در پژوهش ها بر وجود ارتباط بین مشخصه فرهنگی  اجتماعی خانواده با مسکن است و پس از آن به ترتیب مشخصه های ارتباطی  تعاملاتی، ساختاری، اقتصادی  معیشتی، و جمعیت شناختی در مراحل بعدی قرار دارند. در ادامه با توجه به نتایج به دست آمده مدل نظری ارتباط میان مولفه های مسکن و خانواده مشخص گردید. لازم است برای رسیدن به مدل تجربی بررسی میدانی صورت گیرد.