نقش واسطه ای خودنظم جویی تحصیلی در رابطه ذهن آگاهی با رفتار غیرمولد تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای خودنظم جویی تحصیلی در رابطه ذهن آگاهی با رفتار غیرمولد تحصیلی در گروهی از دانش آموزان دوره ی متوسطه اول شهرستان مرودشت بود. مشارکت کنندگان 295 نفر از دانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس های ذهن آگاهی دروتمن و همکاران، خودنظم جویی تحصیلی بوفارد و همکاران و رفتار غیرمولد تحصیلی ریمکوس را تکمیل کردند. روایی و پایایی مقیاس های پژوهش نیز با استفاده از روش تحلیل عامل تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده های توصیفی و ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 24 و برای آزمون فرضیه و مدل پژوهش از نرم افزار AMOS نسخه 24 استفاده شد. یافته ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد؛ همچنین، یافته ها نشان دادند که اثر مستقیم ذهن آگاهی بر رفتار غیرمولد تحصیلی معنی دار نبود؛ اما اثر مستقیم ذهن آگاهی بر خودنظم دهی تحصیلی و اثر مستقیم خودنظم دهی تحصیلی بر رفتار غیرمولد تحصیلی معنی دار بود؛ همچنین، اثر ذهن آگاهی بر رفتار غیرمولد تحصیلی با واسطه گری خودنظم جویی تحصیلی معنی دار بود. به طور کلی یافته های پژوهش حاضر، نقش ذهن آگاهی و خودنظم جویی تحصیلی را در تبیین رفتار غیرمولد تحصیلی نشان می دهند. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که به منظور کاهش رفتار غیرمولد تحصیلی دانش آموزان، باید به ذهن آگاهی و خودنظم دهی تحصیلی آن ها توجه شود.