ارزیابی نوع طرح آمیزشی و ماتریس های مختلف خویشاوندی بر پیشرفت ژنتیکی و روند هم خونی در گوسفند

اطلاعات ژنومی قابلیت بالقوه ای برای کنترل همخونی فرزندان ایجاد کرده است. در روش معمول برای این منظور، طرح های آمیزش برای محدود ساختن سطح همخونی مورد پیش بینی نتاج از طریق ماتریس روابط خویشاوندی مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه با هدف بهبود پیشرفت ژنتیکی و محدودکردن سطح همخونی نتاج، با استفاده از نرم افزار QMSim، جمعیتی با اندازه ثابت 1000 فرد و 26 کروموزوم و در مجموع 60000 نشانگر و 1930 QTL به عنوان جمعیت پایه شبیه سازی شد و اندازه این جمعیت بعد از 1000 نسل به 2000 فرد رسید. از بسط جمعیت تاریخی به تعداد 10 نسل، جمعیت ثانویه متشکل از 500 نر و 500 ماده ایجاد شد و صفتی با وراثت پذیری 3/0 شبیه سازی گردید. هشت استراتژی شامل دو طرح آمیزشی: حداقل همخونی(minf) و تصادفی(rnd) و چهار معیار محاسبه خویشاوندی شامل ماتریس های A، GRM، IBS و Weighted برای 10 نسل دیگر مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر استراتژی 10 بار تکرارگردید. مقایسه استراتژی ها نشان داد، نوع طرح آمیزشی و معیارهای مختلف خویشاوندی در میزان رشد ژنتیکی، همخونی و هموزیگوسیتی جمعیت تاثیر معنی داری داشتند (p <0.05). نوع ماتریس خویشاوندی صحت ارزیابی ها را تحت تاثیر قرار داد. در استراتژی های با ماتریس وزن داده شده (Gweighted)، میانگین رشد ژنتیکی در طی10 نسل پایین تر از استراتژی های با ماتریسA، GRM و IBS بود. در استراتژی های با طرح آمیزش rnd نرخ همخونی در طی 10 نسل روندی افزایشی داشت.