بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر ناشی از تصادفات موتور سیکلت در استان تهران طی سال های 1390 تا 1395

موتورسواری یکی از دلایل عمده سوانح ترافیکی در جاده ها محسوب می شود و موتورسواران به عنوان آسیب پذیرترین کاربران جاده محسوب می شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اپیدمیولوژی مرگ و میر ناشی از تصادفات موتورسیکلت در استان تهران انجام شد.

در این مطالعه مقطعی اطلاعات کلیه مرگ های مرتبط با تصادفات موتور سیکلت درطی سال های 1390 تا 1395 با همکاری سازمان پزشکی قانونی جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد.

از 2098 مورد فوت شده در تصادفات موتورسیکلت، 8/95 درصد مرد و 2/4 درصد زن بودند. میانگین سنی در متوفیان 7/17±9/28 سال با بیشترین فراوانی در گروه سنی 18 تا 24 سال (6/30 درصد) بود. مهم ترین علت نهایی منجر به فوت ضربه به سر (1/64 درصد) بود. از نظر وضعیت متوفی، 7/73 درصد از متوفیان راننده و 6/22 درصد ترک نشین بودند. بالاترین میزان مرگ و میر در افرادی با تحصیلات زیر دیپلم (8/62 درصد) و دارای شغل آزاد (2/38 درصد) مشاهده شد. مکانسیم عمده تصادفات موتورسیکلت ناشی از برخورد با وسایل نقلیه در حال حرکت (6/76 درصد) بود. بیشترین موارد تصادف در مناطق درون شهری (80 درصد) رخ داده بود و اکثر متوفیان در بیمارستان فوت نمودند.

با توجه به میزان بالای مرگ و میر در مردان، سنین جوانی، افراد با تحصیلات پایین، جاده های درون شهری و همچنین این مطلب که ضربه به سر علت مرگ اکثر متوفیان را تشکیل می داد اقدامات پیشگیرانه مناسب جهت کاهش تصادفات موتورسیکلت ضروری به نظر می رسد.