مقایسه اثر 6 هفته تمرینات تقویتی تعادلی و هاپینگ بر کینماتیک اندام تحتانی ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا در حین دویدن: کارآزمایی بالینی تصادفی

پیچ خوردگی مچ پا یکی از رایج ترین آسیب های ورزشی می باشد. این آسیب می تواند بر کینماتیک اندام تحتانی ورزشکار تاثیرگذار باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر 6 هفته تمرینات تقویتی تعادلی و هاپینگ بر کینماتیک اندام تحتانی ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا در حین دویدن می باشد.

تحقیق حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که تعداد 36 ورزشکار مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا به صورت تصادفی در 3 گروه تمرینات هاپینگ، تقویتی تعادلی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات به مدت شش هفته و هفته ای 3 جلسه بود. اطلاعات کینماتیکی در حین دویدن با سرعت km/h 10 با استفاده از دوربین سه بعدی اوپتی تراک قبل و بعد از تمرینات ثبت شد. جهت مقایسه اثر تمرینات از نرم افزارversion 20  SPSS  و از آزمون آنکوا استفاده گردید.

نتایج آزمون نشان داد که بین 3 گروه در دورسی فلکشن مچ پا (0/009=P)، اینورژن مچ پا (0/001=P) و فلکشن زانو (0/001=P) تفاوت معنادار وجود دارد. نتایج آزمون بنفرونی نیز نشان داد که تمرینات هاپینگ در دورسی فلکشن مچ پا، اینورژن مچ پا و فلکشن زانو نسبت به گروه کنترل تفاوت معنادار دارد (0/009P=، 0/001P=، 0/001=P). هم چنین نتایج نشان داد تمرینات تقویتی تعادلی در حرکات فوق نسبت به گروه کنترل تفاوت معنادار دارد (0/005P=، 0/002P=، 0/006P=) و در فلکشن زانو تمرینات هاپینگ نسبت به تمرینات تقویتی تعادلی تفاوت معناداری نشان داد (0/012=P). نتایج نشان داد هر دو تمرین هاپینگ و تقویتی تعادلی باعث بهبود زاویه های دورسی فلکشن، اینورژن و فلکشن زانو در تماس اولیه پا در دویدن در ورزشکاران گردیده است. اما تمرینات هاپینگ در بهبود زاویه فلکشن زانو در ورزشکاران مبتلا بی ثباتی عملکردی مچ پا بهتر عمل می کنند.

بنابراین با توجه به نتایج ارایه شده می توان نتیجه گرفت که دوره توانبخشی پیچ خوردگی مچ پا در ورزشکاران مربیان و متخصصین امدادگر ورزشی باید از ترکیب تمرینات تقویتی تعادلی و هاپینگ به طور یک برنامه جامع استفاده گردد. علاوه بر این تمرینات هاپینگ را می توان به عنوان جایگزین مناسبی برای تمرینات تقویت تعادلی در مکان هایی که تجهیزات کافی وجود ندارد، مورد استفاده قرار داد.