ارزیابی کارایی مصرف نور بر عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف سویا در منطقه مغان اردبیل

این آزمایش طی دو سال زراعی 89-1388 و 90-1389 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) با استفاده از 17 ژنوتیپ سویا و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به منظور ارزیابی کارایی مصرف نور در ژنوتیپ‎های سویا اجرا شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب، تاثیر سال بر تعداد غلاف و دانه در بوته سویا معنی دار بود. کلیه صفات مورد بررسی در میان ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری در دو سال داشتند. بیشترین و کمترین ضریب استهلاک نوری در ژنوتیپ های Hsus-H116 (084/0‏± ‏62/0) و Apollo (031/0‏ ± 44/0) مشاهده شد. بالاترین و پایین‏ترین کارایی مصرف نور نیز در ژنوتیپ های Darby (134/0‏‏ ± 14/1) و L.17 (152/0 ‏‏± 91/0) مشاهده شد. ژنوتیپ های Zane و Apollo به ترتیب بیشترین تعداد غلاف و دانه در بوته را در هر دو سال داشتند. بالاترین وزن صد دانه در سال اول از ژنوتیپ Omaha و در سال دوم از NE-3399 به دست آمد. بالاترین عملکرد دانه در سال اول، از ژنوتیپ Apollo (3513 کیلوگرم در هکتار) و در سال دوم از ژنوتیپ Zane (3774 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد در حالی که ژنوتیپ های Rend و L.83-570 کمترین عملکرد دانه را در هر دو سال داشتند.