نشانگرهای آب و هوایی و جغرافیای دیرینه در توالی تریاس بالایی گروه شمشک البرز مرکزی

نهشته های تریاس پسین گروه شمشک البرز مرکزی در نواحی عمارت در 30 کیلومتری جنوب آمل و در امام زاده هاشم در 50 کیلومتری شمال شرق تهران برای برخی از شاخص های آب و هوایی و جغرافیای دیرینه مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها شامل 10 نقطه شماری ماسه سنگ ها، 13 تجزیه اکسیدهای اصلی، 8 گونه و جنس فسیل های گیاهی و 4 گونه پالینومورف بودند. داده های سنگ شناسی و شیمیایی منحصر به نهشته های تریاس پسین بودند.حوادث مهم تریاس پسین مانند خشکسالی های نورین بالایی و رتین میانی از طریق وجود ژیپس ها ردیابی شدند. این پژوهش بیان می دارد که آشکارا نشانه های سنگ شناسی در تطابق با حوادث جهانی یاد شده هستند و می توانند مبنای خوبی برای کنترل کردن سایر داده های سنی از نظر فسیل شناسی باشند. همچنین کاوش در جنس و گونه های فسیل های گیاهی دلالت به این دارد که منطقه مورد مطالعه، تفاوت چندانی از نظر آب و هوایی با مناطق خیلی شمالی تر مانند سیبری ندارد. شناسایی پالینومورف ها نشان داده که بیشتر آنها از انواع هیگروفیتیک و مزوفیتیک هستند و منشا برخی از آنها شناخته تر و متعلق به برخی از سرخس ها هستند. داده های حاصل از نقطه شماری حکایت دارد که منشا رسوبات از خشک تا نیمه مرطوب بوده است. بررسی های این مطالعه نیز بیانگر ارتباط زمینی منطقه البرز با اورازیا به دلیل حادثه کوهزایی کیمیرین و جوش خوردن خرده قاره کیمیریا با اورازیا با استفاده از شواهد فسیل گیاهی است.