بررسی اثر غیر خطی گردشگری سلامت بر رشد اقتصادی ایران: رهیافت خود رگرسیون با وقفه های توزیعی

از آنجاییکه امروزه نفت به عنوان یک منبع درآمدی پایدار برای کشورهای نفت خیز به شمار نمی آید؛ برنامه ریزان اقتصادی بر منابع درآمدی غیر نفتی تمرکز نموده اند که یکی از پردرآمدترین صنایع جهان، صنعت گردشگری می باشد. گردشگری شامل خدماتی است که تاثیر زیادی بر فعالیت های اقتصادی و اجتماعی دارد. یکی از مهمترین حوزه های صنعت گردشگری، گردشگری سلامت می باشد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر شوک های گردشگری سلامت بر رشد اقتصادی طی سال های 17- 2005 با استفاده از رویکرد غیرخطی خود رگرسیون با وقفه های توزیعی بود.

این مطالعه به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش تجزیه و تحلیل، از نوع تحلیلی است. آمار و اطلاعات مورد نیاز با لحاظ لگاریتم به روش اسنادی و کتابخانه ای برای سال های 17- 2005 جمع آوری شده است.

 نتایج تجربی مطالعه حاضر حاکی از آن بود که در کوتاه مدت، افزایش ورود گردشگران سلامت اثر مثبت بر رشد اقتصادی کشور داشته، کاهش ورود گردشگران سلامت نیز منجر به کاهش رشد اقتصادی کشور داشته و همچنین نرخ ارز موثر و تعداد ارایه دهندگان خدمات پزشکی به گردشگران به ترتیب اثر منفی و مثبت بر رشد اقتصادی کشور داشته است. همچنین در بلند مدت با افزایش ورود گردشگران سلامت، رشد اقتصادی افزایش و با کاهش ورود گردشگران سلامت، رشد اقتصادی کاهش پیدا کرده است. نرخ ارز و تعداد ارایه دهندگان خدمات سلامت به ترتیب اثر منفی و مثبت بر رشد اقتصادی کشور داشته است.

ورود گردشگران سلامت هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت در رشد اقتصادی کشور تاثیر مثبت داشته است. لذا بهتر است سرمایه گذاری در این حوزه به منظور ارایه خدمات بهتر به گردشگران سلامت در دستور کار برنامه ریزان و سیاست گذاران اقتصادی قرار گیرد.