آسیب شناسی تربیت اخلاقی در ایران معاصر

تربیت اخلاقی، به دلیل نقشی که در رشد و تعالی افراد و جوامع دارد، از دیرباز، مورد توجه کتب آسمانی، پیامبران و اندیشمندان دینی و غیردینی، بوده است. در اسناد بالادستی نظام آموزش و پرورش ایران نیز، به این مهم توجه شده است. با این حال، بررسی میدانی میزان پایبندی افراد جامعه ایران به ارزش های اخلاقی، فاصله ای بسیار زیاد، میان رشد اخلاقی افراد جامعه و ظرفیت های اخلاقی موجود در منابع دینی و ملی ما را نشان می دهد. از این رو، این پژوهش در پی آسیب شناسی تربیت اخلاقی در ایران معاصر و بیان راه کارهای مقابله با این آسیبها است. روش انجام این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و با مراجعه به منابع مکتوب و مصاحبه با صاحب نظران می باشد. یافته های این پژوهش نشان می-دهد که آسیب های تربیت اخلاقی در ایران معاصر، در چند محور قابل ارزیابی است: 1. آسیب های فردی؛ 2. آسیب های ناشی از نظام خانواده؛ 3. آسیب های ناشی از نظام آموزشی و تربیتی؛ 4. آسیب های ناشی از عوامل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی. بنابراین، راه های مقابله با این آسیبها نیز در چند محور، ارایه شده-است: 1. نقش افراد؛ 2. نقش خانواده ها؛ 3. نقش نهادهای آموزشی، تربیتی و فرهنگی؛ 4. نقش رسانه ها؛ 5. نقش حکومت اسلامی؛ 6. نقش همه مسیولان و نهادهای موثر در تربیت اخلاقی.