تاثیر همزیستی با قارچ های میکوریز آربوسکولار بر فرآیند گیاه پالایی خاک های آلوده به فلزات سنگین

آلودگی خاک با فلزات سنگین به دلیل پایداری طولانی مدت فلزات سنگین در خاک و دارا بودن پتانسیل تاثیرات مضر بوم شناختی می تواند بوم سازگان های زمینی را به مدت طولانی تحت تاثیر قرار دهد. گیاه پالایی به عنوان یک فناوری پایدار، ارزان قیمت و دوستدار محیط زیست که براساس استفاده مستقیم از گیاهان زنده برای پالایش در محل خاک ها، لجن ها، رسوبات و آب های زیرزمینی آلوده از طریق حذف، تخریب یا محدود نگه داشتن آلاینده بنا نهاده شده است، امروزه موضوع تحقیقاتی مهمی در پژوهش های گیاهی به شمار می رود. گیاه پالایی فرآیندی کند و زمان بر است، به طوری که سال ها طول می کشد تا سطح آلودگی به مقدار قابل قبول و مجاز در خاک برسد، بنابراین بهبود کارایی این فرآیند و کاهش مدت زمان لازم برای زدودن آلودگی از اهداف مهم این فناوری است. در میان عوامل زیستی موثر بر فرآیند گیاه پالایی، نقش میکروارگانیسم های خاک بویژه قارچ های مایکوریزی حایز اهمیت است، به طوری که کارایی گیاهان در فرآیند گیاه پالایی در صورت همزیستی با این میکروارگانیسم های مفید خاک زی می تواند تشدید شود. از این رو در مطالعه پیش رو تاثیر همزیستی با قارچ های مایکوریز آربوسکولار بر فرآیند پالایش سبز خاک های آلوده به فلزات سنگین با بررسی و تفسیر نتایج به دست آمده از پژوهش های پیشین موردمطالعه قرارگرفت. نتایج این بررسی نشان داد که توانایی قارچ های میکوریزی در حفاظت گیاه در برابر سمیت فلزات سنگین به عوامل متعددی چون گونه گیاهی، نوع و نژاد قارچ میکوریزی، نوع و غلظت فلز سنگین، شرایط رشد گیاه، ویژگی های خاک، سن، وضعیت فیزیولوژیکی و سیستم ریشه ای گیاه بستگی دارد.