وضعیت آموزش پاسخگو در گروه های آموزشی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

پاسخگویی باعث شفافیت و تعهد در قبال مسئولیت ها گردیده و هر مسیولی را ملزم به بهبود ماموریت ها و ارتقاء سیستم جاری خواهد کرد. پاسخگویی نظام آموزش پزشکی در قبال جامعه، مسئولیتی است که مستلزم بررسی میزان تحقق اهداف دانشگاه در این زمینه می باشد. این طرح به بررسی میزان تحقق شاخص های آموزش پاسخگو در گروه های بالینی دانشگاه علوم پزشکی تبریز پرداخته است.

این مطالعه توصیفی در سال 1395 بر روی سه گروه آموزش بالینی کودکان، روانپزشکی و داخلی دانشگاه علوم پزشکی تبریز (اعم از آموزش دهندگان و فراگیران) و در محیط های دانشکده پزشکی، مراکز آموزشی- درمانی امام رضا (ع)، سینا و رازی و براساس ابزار سنجش آموزش پاسخگو که شامل 10 حوزه، 25 ملاک و نشانگرهای مربوط به آن ها بود، انجام شد. داده ها بر مبنای مصاحبه، مشاهده و بررسی اسناد و مدارک جمع آوری  و با استفاده از  نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین و برای سنجش پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد.

عملکرد گروه های آموزشی کودکان، روانپزشکی و داخلی درخصوص حوزه های ده گانه آموزش پاسخگو، بدین ترتیب بود که گروه کودکان (میانگین 61/45 درصد) در حد تقریبا خوب و سپس گروه روانپزشکی (میانگین 43/37 درصد) در حد متوسط و گروه آموزشی داخلی با عملکردی اندک پایین تر از گروه های روانپزشکی (میانگین 33/73 درصد) در حد متوسط قرار داشت.

به نظر می رسد عملکرد متفاوت گروه های مورد مطالعه می تواند از عللی چون، چگونگی ارتباط مدیران گروه های آموزشی با مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی و گروه آموزش پزشکی، آگاهی از اصول و معیارهای پاسخگویی، شیوه های ارزیابی، ارزشیابی، علایق و درک در زمینه آموزش پاسخگو نشات گیرد.