خدای متشخص در کشف الاسرار روزبهان بقلی

خدایی که در عرفان، توسط عارفان مسلمان معرفی و تبیین شده است، دارای وجود و وحدت شخصی است. کشف الاسرار روزبهان بقلی شیرزای، درباره بیان مکاشفات او از تجلیات و تمثلات حق در هدایت و کشش سالکان به سوی خویش است. روزبهان در این اثر، ظهورات و جلوات حق را بیان نموده است. هدف این پژوهش در پی پاسخ گویی به این پرسش هاست که روزبهان تا چه اندازه از اندیشه عرفا در خدای متشخص پیروی کرده است؟ پیشینه معرفتی روزبهان در حوزه عرفان اسلامی، و آشنایی او با آیات و روایات، تا چه اندازه در شکل گیری مکاشفات او از خدای متشخص موثر بوده است؟ اندیشه خدای متشخص در کشف الاسرار، از نگاه معرفت شناختی چگونه قابل تحلیل است؟ نوشتار حاضر با روش تحلیلی توصیفی به نگرش این عارف، در رابطه با تجلی خداوند و نحوه حضور او در جهان پرداخته است. خداوند برای هدایت و کشش روزبهان به سوی خویش به شکل خدای متشخص و در قالب پیر و شیخ، چوپان، نوازنده، ترکان زیبارو، رقصنده، ساقی، موذن، قصاب، شیر، گل سرخ، نور، سنگ های قیمتی و خاص، تجلی کرده است. نتایج به دست آمده، گویای آن است که روزبهان از اندیشه خدای متشخص در سنت عرفا پیروی کرده و این تشخص را در نمودها و گونه های مختلف بیان نموده است و قرآن کریم، روایات و عرفای گذشته در شکل گیری اندیشه او موثر بوده و از منظر معرفت شناختی، این اندیشه قابل توجیه است.