بررسی اثرات غیر خطی سیاست مالی بر فعالیت اقتصادی در ادوار تجاری با رویکرد رگرسیون انتقال ملایم (ESTAR)

امروزه نقش دخالت دولت در اقتصاد و از آن طریق، انتخاب سیاست های مالی و پولی برای تاثیرگذاری بر نوسانات اقتصادی و رشد، در تیوری های مختلف اقتصادی پذیرفته شده است. در بسیاری از متون اقتصاد کلان، سیاست مالی جزیی از فرآیند تثبیت اقتصادی در ادوار تجاری معرفی شده است. تغییرات درآمدهای دولت همچنین مخارج دولت در پاسخ به نوسانات تولید به هموار کردن ادوار تجاری از طریق ضریب تکاثر تقاضای سنتی کمک می کند. در این راستا در این تحقیق به بررسی تاثیرگذاری سیاست های مالی دولت بر فعالیت های اقتصادی در اقتصاد ایران در طول فازهای مختلف ادوار تجاری با استفاده از الگوهای غیر خطی ESTAR در بازه زمانی 1395:4- 1367:2 پرداخته شده است. بر اساس نتایج حاصله مقدار آستانه ایی رشد اقتصادی 047/0- و پارامتر شیب 7/49 برآورد شده است که سبب انتقال نسبتا سریع از رژیمی به رژیم دیگر می شود. نتایج نشان می دهد که در رژیم رکودی اثر افزایش در نسبت مالیات ها در فصل قبل بر رشد اقتصادی فصل کنونی منفی (به میزان 8/2- درصد) و معنی دار است. از طرفی، زمانی که اقتصاد دارای ظرفیت اضافی است، اثربخشی هزینه های دولت (به میزان 7/8 درصد) به عنوان یک ابزار محرک مالی بیشتر است. همچنین بر اساس یافته های تحقیق، عدم تقارن اثرگذاری سیاست های مالی از نوع مخارج و مالیات ها پذیرفته می شود. یافته های این مطالعه دلالت های مهمی برای ترکیب سیاست مالی بهینه در طول مراحل مختلف دوره تجاری دارد.