مدلی برای ارزش گذاری کسب وکارهای نوپا در دور اول تامین مالی خطرپذیر (جسورانه) با در نظر گرفتن اختیارات واقعی قبل و بعد از تجاری سازی

ارزش گذاری کسب وکارهای نوپا به سبب وجود عدم اطمینان بالا در خصوص آینده آن ها امری پیچیده و موضوعی مهم در مذاکرات میان کارآفرینان و سرمایه گذاران خطرپذیر بوده است. در تحقیق پیش رو، با در نظر گرفتن عدم اطمینان های موجود در دور اول تامین مالی و نیز انعطاف پذیری موجود برای سرمایه گذاران خطرپذیر در مراحل قبل (اختیار رها کردن) و بعد (اختیار توسعه) از تجاری سازی محصول، رویکرد جدیدی برای تعیین ارزش کسب وکارهای نوپا، ارایه گردید. به دلیل عدم وجود جواب تحلیلی برای رویکرد توسعه داده شده، از روش عددی شبیه سازی مونت کارلو حداقل مربعات (لانگ اشتاف-شوارتر) برای حل آن استفاده شد. مقایسه نتایج حاصل از مدل با نتایج سه سناریو دیگر، موید نقش و اهمیت انعطاف پذیری های مذکور در اتخاذ تصمیم سرمایه گذاری خطرپذیر در کسب وکارهای نوپا می باشد. در بخش پایانی نیز پیشنهادهایی برای توسعه مدل تحت شرایط رقابتی و یا توسعه آن برای سایر مراحل سرمایه گذاری ارایه شد.