نقش ویژگی های روان شناختی مرتبط با امنیت روانی در اضطراب کرونا و تجربه انگ اجتماعی پس از موج اول اپیدمی کووید-19 در دانشجویان

با توجه به شیوع بیماری کووید-19 و ترس از انگ این بیماری، ویژگی های روان شناختی و به تبع آن امنیت روانی افراد می تواند بر سطح اضطراب کرونا و انگ اجتماعی آن تاثیرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی های روان شناختی مرتبط با امنیت روانی در اضطراب کرونا و تجربه انگ اجتماعی پس از موج اول اپیدمی کووید-19 در دانشجویان دانشگاه آزاد شهر تبریز انجام شد.

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است که با توجه به محدودیت تردد و تعطیلی دانشگاه ها هنگام جدی شدن خطر کرونا در ایران، به صورت پرسش نامه آنلاین انجام گرفت. با روش نمونه گیری در دسترس، 259 نفر از دانشجویان علوم انسانی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد شهر تبریز در اردیبهشت سال 1399 به صورت داوطلبانه به سیوالات پرسش نامه های امنیت روانی مازلو، پرسش نامه اضطراب بیماری کرونا و پرسش نامه محقق ساخته انگ اجتماعی کرونا به ترتیب با روایی و پایایی 89/0 و 84/0 پاسخ دادند. برای بررسی رابطه بین ویژگی های روان شناختی با اضطراب کرونا و میزان انگ اجتماعی کرونا از آزمون رگرسیون چندگانه به کمک نرم افزار SPSS 16 استفاده شد.

در پژوهش حاضر 252 نفر از دانشجویان رشته علوم انسانی در مقطع کارشناسی از دانشگاه آزاد اسلامی تبریز شرکت داشتند که 208 نفر آنها (5/82%) دختر و 44 نفر (5/17%) پسر بودند و میانگین سنی آنها 42/7±43/27 سال بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از مولفه های ویژگی های روان شناختی، پارانویا (025/0=p) و احساس سلامت (009/0=p) قادر بودند میزان اضطراب کرونا پس از موج اول اپیدمی را در دانشجویان پیش بینی نمایند. همچنین مولفه های پارانویا (025/0=p) و افسردگی (042/0=p) قادر بودند میزان انگ اجتماعی کرونا را پیش بینی نمایند.

بیشتربودن میزان پارانویا و افسردگی در افراد و کمتربودن میزان احساس سلامت، می تواند اضطراب کرونا و تجربه انگ اجتماعی ناشی از آن را بالا ببرد.