تاثیر آناستوموز گاستروژوژنوستومی با دو قطر 30 و 45 میلی متر در عمل جراحی مینی بای پس معده بر تغییرات وزن بیماران دچار چاقی مفرط: یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی

چاقی از مشکلات شایع جوامع بشری در عصر حاضر می باشد. استفاده از روش های مختلف جراحی باریاتریک، به طور وسیع جهت درمان آن به کار گرفته می شود. این مطالعه، با هدف مقایسه ی میزان کاهش وزن و نمایه ی توده ی بدنی در بیماران چاقی مفرط کاندیدای جراحی باریاتریک به روش Single anastomosis gastric bypass (SAGB) </strong>با آناستوموز گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی 5/3 با طول 30 و 45 میلی متر انجام گرفت.

روش ها:

 در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1398 در بیمارستان های الزهرا (س) و آیت اله کاشانی اصفهان، 80 بیمار تحت عمل جراحی بای پس معده با آناستوموز گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی برشی، در دو گروه 40 نفره توزیع شدند. در گروه اول، گاستروژژنوستومی ایجاد شده با استاپلر خطی برشی با قطر 5/3 × 30 و در گروه دوم با قطر 5/3 × 45 میلی متر انجام گردید. بیماران در 6 ماه بعد از عمل، تحت پی گیری قرار گرفتند و میزان کاهش وزن و کاهش نمایه ی توده ی بدنی در دو گروه تعیین و مقایسه گردید.

یافته ها:

 میانگین کاهش نمایه ی توده ی بدنی در گروه تحت عمل گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی برشی با قطرهای 5/3 × 30 و 5/3 × 45 میلی متر به ترتیب 79/4 ± 79/12 و 37/5 ± 37/12 کیلوگرم/مترمربع بود و تفاوت معنی داری در هر دو گروه دیده شد (001/0 > P)، اما اختلاف بین دو گروه، معنی دار نبود (710/0 = P).

نتیجه گیری:

نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد آناستوموز گاستروژژونوستومی با هر دو قطر 30 و 45 میلی متر باعث کاهش وزن بیماران در طی شش ماه بعد از عمل می شود و تفاوتی بین این دو قطر آناستوموز وجود ندارد.