پهنه بندی مخاطرات زمین لغزه، زمین لرزه و سیلاب در شهرستان های استان فارس

مخاطرات زمینی و ژیومرفیک یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی هستند که سالیانه خسارات جانی و مالی زیادی در کل کشورهای جهان و به ویژه ایران به بار می آورند .این بلایا، به زیرساختها، شریانهای حیاتی و تاسیسات صدمه وارد میسازند و موجب از بین رفتن داراییها، اختلال در برنامه ریزی، افزایش مرگ و میر، وارد آمدن جراحات و صدمات روحی میشود.بنابرین رتبه بندی میزان آسیب پذیری سکونتگاه ها درمقابله با مخاطرات طبیعی امری حیاتی در مدیریت ریسک و کاهش آسیب پذیری آن است وامروزه یکی از اولویتهای کشور به شمار می آید. در این پژوهش، به بررسی سه مخاطره ژیومورفولوژی که شامل زمین لغزه (با استفاده از مدل آنتروپی)، زمین لرزه (با استفاده از مدل AHP) و سیلاب پرداخته شده و در نهایت با استفاده از مدل تاکسونومی، شهرستان های استان فارس بر اساس میزان آسیب پذیری رتبه بندی شده اند نتایج پژوهش نشان میدهد که کازرون، لار، شیراز و نیریز در معرض مخاطرات بیشتری هستند، همچنین بین ویژگی ژیومورفیک محدوده مورد مطالعه و مخاطرات ژیومورفیک که شهرها را دستخوش خطراتی می کنند ارتباطی وجود دارد، به طوری که تمامی زمین لغزه ها و 80 درصد زمین لرزه ها در سطوح محدب و بیست درصد زلزله ها و نود درصد پهنه های سیل خیز در سطوح مقعر رخ داده اند بنابراین می توان ادعا کرد که در این پژوهش دامنه های محدب در برابر  زلزله و لغزش و دامنه های مقعر نسبت به سیلاب اسیب پذیر تر هستند.