خصوصیات روان سنجی مقیاس اقدام برای رشد فردی بر اساس نظریه کلاسیک آزمون و نظریه سوال- پاسخ

هدف از پژوهش حاضر بررسی   خصوصیات روانسنجی مقیاس اقدام برای رشد فردی بر اساس دو نظریه کلاسیک آزمون و نظریه   سوال- پاسخ بود. بدین منظور 350 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران به روش نمونه گیری   تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به مقیاس اقدام برای رشد فردی و پرسشنامه های   اضطراب، عزت نفس، افسردگی و انگیزش پیشرفت پاسخ دادند. تحلیل عاملی اکتشافی و   تاییدی، همبستگی پیرسون و تحلیل اعتبار برای بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس   اجرا شد. همچنین از مدل پاسخ مدرج سیم جیما برای برازندگی داده ها و تحلیل استفاده   شد. تحلیل های آماری با نرم افزارهای SPSSV22، LISRELV8.80و Multilog و RV3.2.2انجام شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد این مقیاس از یک   عامل تشکیل شده و از شاخص های برازش مناسبی برخوردار است. همچنین بین اقدام برای   رشد فردی با اضطراب (21/0-)، عزت نفس (23/0)، افسردگی (25/0-) و   انگیزش پیشرفت (16/0) رابطه معنی داری در سطح 01/0p≤ بدست   آمد. اما اقدام برای رشد فردی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری نداشت. اعتبار مقیاس اقدام   برای رشد فردی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 835/0 بدست آمد. داده های پاسخ سوال ها   با مدل سیم جیما برازندگی مناسبی داشت و تابع آگاهی آزمون در دامنه 8/1- تا 8/1+   پیوستار ویژگی قرار داشت. مقیاس اقدام برای رشد فردی از خصوصیات روانسنجی قابل   قبولی در جامعه دانشجویان ایرانی داشته و پژوهشگران می توانند از این ابزار در   دستاوردهای علمی خود استفاده نمایند.