الگوی مصرف خون و ارتباط آن با علل مرگ و میر در بخش ICU جنرال مرکز آموزشی و درمانی بعثت همدان در سال 98-97

تجویز غیر ضروری خون، علاوه بر افزایش هزینه های درمانی می تواند باعث عوارض متعددی در بیماران شود. هدف این مطالعه، بررسی الگوی مصرف خون و ارتباط آن با علل مرگ و میر در بخش ICU مرکز آموزشی و درمانی بعثت همدان در سال 98-97 بود.

این مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی در سال 1398 انجام شد. جهت جمع آوری داده های دموگرافیک و بالینی بیماران واجد شرایط، از یک چک لیست استفاده شد. نهایتا داده ها با آزمون های آماری غیر پارامتریک و همبستگی اسپیرمن، کای دو و توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 

مجموعا 227 بیمار شامل 130 فرد مذکر (3/57%) و 97 فرد مونث (7/42%) با میانگین سنی 83/12 ± 02/39 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین واحد خون دریافتی توسط هر بیمار 02/1 ± 68/1 و میانگین مدت بستری بیماران 03/6 ± 43/8 روز بود. 4/19% بیماران فوت نموده بودند و شایع ترین عامل مرگ (4/8%)، بیماری/آسیب سیستم مغزی و عصبی بود. بیشترین فرآورده خونی مورد استفاده، گلبول قرمز متراکم (70%) بود. رایج ترین اندیکاسیون تجویز خون، جراحی (3/75%) و خونریزی (5/7%) بود. بین تعداد واحد خونی با پیامد نهایی بیماری، ارتباط مستقیم و معنادار وجود داشت (001/0 <P).

از آن جایی که بیشترین نوع فرآورده خونی استفاده شده، گلبول قرمز متراکم بود و بین تعداد و نوع واحد خونی تجویز شده با مدت بستری و بروز مرگ ارتباط مستقیم وجود داشت، توصیه می شود از تجویز بی رویه و غیر ضروری گلبول قرمز فشرده خودداری گردد.