اثر تجویز طولانی مدت نیترات سدیم خوراکی بر غلظت آنزیم-های کبدی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع 2
اختلالات کبدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 عمدتا همراه با افزایش سطح سرمی آنزیم های کبدی می باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر تجویز نیترات بر سطح سرمی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکالن فسفاتاز (ALP) در موش های صحرایی دیابتی نوع 2 می باشد.
در این مطالعه، 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار به 4 گروه تقسیم شدند: شاهد، شاهد + نیترات، دیابت و دیابت + نیترات. دیابت نوع 2 با استفاده از رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین (30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) القا شد. موش های گروه درمان با نیترات، به مدت 6 ماه نیترات سدیم (100 میلی گرم در لیتر) دریافت کردند. میزان ALT، AST و ALPدر سرم در شروع مطالعه، سه و شش ماه پس از تجویز نیترات اندازه گیری شد.
موش های دیابتی دارای سطح سرمی افزایش یافته ALT، AST وALP بودند و تجویز نیترات منجر به کاهش ALT به میزان 17/6 درصد (4/8±65/7 در مقابل 2/3±55/8 واحد بین المللی در لیتر، 0/0659p=)، AST به میزان 52/2 درصد (13/3±161/3 درمقابل 6/1±106/0 واحد بین المللی در لیتر، (0/0001>p) و ALP به میزان 15/1 درصد (35/5±606/2 درمقابل 12/6±514/4 واحد بین المللی در لیتر، 0/0339p=) در ماه ششم گردید.
تجویز طولانی مدت نیترات با دوز کم منجر به بهبود شاخص های عملکرد کبد در موش های با دیابت نوع 2 گردید که با کاهش سطح سرمی ALT، AST و ALP همراه بود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.