بررسی اثرات غلظت بی کربنات کلسیم بر واکنش فیزیولوژیکی و صفات رشدی ارقام بادام پیوند شده بر روی پایه رویشی GN15

زردی برگ به دلیل اختلال جذب عناصر غذایی بویژه آهن و در خاک های آهکی از مشکلات تغذیه‌ای درختان میوه نظیر بادام می‌باشد. همچنین در شدت و تحمل به اختلال جذب عناصر غذایی مانند آهن بین ارقام بادام پیوند شده روی پایه‌ی GN15 اختلاف وجود دارد. بنابراین به منظور بررسی اثر بی‌کربنات کلسیم بر خصوصیات فیریولوژیکی و شاخص های رشدی در تعدادی از ارقام بادام، آزمایشی به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو عامل استفاده از بی‌کربنات کلسیم  به صورت جرم مولی یا مولکول گرم در پنج سطح (صفر، 10، 20، 30 و 40 میلی مول در لیتر) و ارقام بادام در ده سطح شامل ارقام سوپرنووا، 25-1، 40-13، مامایی، 16-1، کاغذی، سهند، 200A، 7-9 پیوند شده بر روی پایه GN15 و همچنین پایه GN15 (عدم انجام پیوند) انجام شد. آزمایش در شرایط گلخانه و به صورت گلدانی اجرا شد. بر اساس نتایج حاصله شاخص کلروفیل، کلروفیل a، b، کارتنویید برگ‌ها و شاخص‌های رشدی در تمام ارقام کاهش معنی دار داشتند (p≤0.05). با مقایسه میانگین ها مشخص شد که با افزایش سطح بی‌کربنات کلسیم، مقدار فلورسانس حداقل کلروفیل افزایش و میزان فلورسانس حداکثر کاهش یافت. در نتیجه نسبت فلورسانس متغیر به فلورسانس حداکثر از 81/0 در گیاهان بدون تیمار به 67/0 در پایه GN15، سوپرنوا و  7-9 پیوند شده روی پایه GN15 کاهش نشان داد. در مجموع رقم های 25-1 و کاغذی متحمل‌ترین و رقم های 7-9 و سوپرنوا حساس ترین رقم‌ها نسبت به افزایش بی‌کربنات آب آبیاری تشخیص داده شدند.