مقایسه تجارب گسستگی و دشواری در تنظیم هیجان در بیماران دارای افکار خودکشی و اقدام کننده به خودکشی

خودکشی یکی از دلایل اصلی مرگ و میر زودرس در جهان است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تجارب گسستگی و مولفه های دشواری در تنظیم هیجان در انگاره پردازان و اقدام کنندگان به خودکشی انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای است. جامعه مطالعه حاضر بیماران بستری در بیمارستان امام حسن (ع) استان خراسان شمالی با مشکل اقدام به خودکشی، همچنین بیماران مراجعه کننده به کلینیک های روانپزشکی استان خراسان شمالی با افکار خودکشی بودند. که از میان آنها 141 بیمار در دو گروه، بیماران بستری اقدام کننده به خودکشی(65 بیمار) و بیماران مراجعه کننده به کلینیک های روانپزشکی با فکر خودکشی درخور توجه بالینی(76 بیمار) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و پرسشنامه های دشواری در تنظیم هیجان گرتز و رویمر (2004)، نسخه ی دوم مقیاس تجربیات گسستگی (1993) و پرسشنامه افکار خودکشی بک (1991) را تکمیل کردند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار 22SPSS- با آزمون های آماری مانوا و تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تجارب گسستگی در گروه اقدام کننده به خودکشی بالاتر از فکر خودکشی بود (021 / 0 =P) از بین مولفه های دشواری در تنظیم هیجان تنها دشواری در کنترل تکانه در بین دو گروه تفاوت معناداری داشت (0.001 <P).

بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت، تجارب گسستگی و دشواری در کنترل تکانه در گروه اقدام کنندگان بالاتر از افرادی است که صرفا فکر خودکشی را تجربه می کنند.