ارزیابی رویکرد تاویلی نصرحامد ابوزید در فهم آیات الاحکام

حامد ابوزید از نواندیشان معاصر معتقدست که راه زنده ماندن پیام قرآن، تاویل است. از دیدگاه وی، آیات الاحکام باید به صورت عصری تاویل شود؛ از سیر تکوین احکام در عصر نزول، پیامی حاصل می شود که با استفاده از آن می توان احکام عصری را به دست آورد. از آنجا که هر فهمی از قرآن باید ضابطه مند باشد، بررسی ضابطه مندی تاویل ابوزید ضروری می نماید.  هدف پژوهش حاضر، پی گیری ضابطه مندی در مولفه های تاویل ابوزید؛ مبانی هرمنوتیکی، روش و معیار تاویل است. مطابق نتایج پژوهش، برخی عوامل موجب بی ضابطگی تاویل می شود: در مبانی، غفلت از قصد مولف، اعتقاد به تاریخمندی فهم و...؛ در روش، خوانش پذیری پیام حاصل از سیر تکوین احکام و در معیارها، عصری بودن و مطابقت با پیام حاصل از سیر تکوین احکام. البته دو معیار پیوند معنا با فحوا و توجه به بافت های مختلف کلام، خوانش افراطی متن را مهار می کنند.