بدایه ای که بدایه نیست: آسیب شناسی کتاب بدایهالحکمه به مثابه متن آموزش فلسفه اسلامی

اکثر صاحب نظران، مدرسان و حتی دانشجویان فلسفه معتقدند که نظام آموزشی دانشگاه در رشته فلسفه اسلامی، ناکارآمد و دافعه آن بیش از جاذبه آن است. این وضعیت نامطلوب، معلول علل متعددی است که متن آموزشی یکی از مهم ترین این مولفه هاست. هدف این نوشتار بررسی آسیب شناسانه کتاب بدایهالحکمه - اصلی ترین کتاب آموزشی در مقطع کارشناسی رشته فلسفه اسلامی - است که علامه محمدحسین طباطبایی به سال 1390 ه.ق آن را نگاشته است. این کتاب منبع رایج و اصلی برای 24 واحد در رشته فلسفه اسلامی است و گرچه اکثر استادان فلسفه ضمن اذعان به ویژگی های مثبت این اثر، آن را یک متن آموزشی مناسب نمی دانند، به نظر می رسد مقام علمی نویسنده - و البته نبود منبع مناسب دیگر - سبب شده است که تاکنون نوشتار مستقل و مفصلی درباره نقص های آموزش این کتاب ارایه نشود. درواقع، گرچه کتاب بدایهالحکمه به لحاظ آموزشی نقاط قوت و مثبتی دارد، اما نقاط ضعف و نقص های آن به قدری جدی و مهم است که به طور قطع می توان مدعی شد کتاب فاقد ویژگی های لازم منبعی برای آموزش فلسفه اسلامی است و تاثیرات منفی آن در آموزش فلسفه از فواید آن بیشتر است. در این مقاله، ضمن معرفی اجمالی کتاب مورد نظر و ارایه نقاط مثبت آن، به تفصیل، نقص ها و ضعف های آن بررسی شده است.