بررسی پدیده های اسطوره ای در بهمن نامه

پس از شاهنامه ی حکیم توس، منظومه های داستانی اسطوره ای – حماسی در ایران رایج گردید. شاعران و نویسندگان بسیاری با این مضمون داستان سرایی کردند. ایرانشاه بن ابی الخیر در اواخر قرن پنجم، بهمن نامه را پس از گذشت دو قرن از سرودن شاهنامه و تحت تاثیر آن سروده است. این منظومه، با توجه به بسامد بالای پدیده های اساطیری در آن قابل توجه است. در این مقاله پدیده های اسطوره در منظومه ی بهمن نامه از قبیل: موجودات شگفت انگیز، کوه ها و دریاهای عجیب، جانوران غریب، اژدها، جادوگران، خواب، کارهای خارق العاده و... و نیز شخصیت های اساطیری این منظومه مورد بررسی قرار گرفت و برخی از رموز پدیده های اساطیری داستان بهمن نامه آشکار گردید.