هنجار گریزی واژگانی در اشعار منوچهر آتشی

بر خلاف نظریات منتقدین گذشته، در نظریه های مدرن ادبی، زبان و ویژگیهای آن به عنوان یکی از محوری ترین عناصر شعر مطرح است تا جایی که فرمالیستهای روسی، شعر را از طریق فرآیند آشنایی زدایی در زبان تعریف کردند. یکی از شیوه های برجسته سازی و خارج کردن زبان از سطح خودکار، ابداع واژه ها و ترکیبات جدید است. فرمالیستها این فرایند را هنجار گریزی واژگانی نامیدند. البته بدیهی است که این نوع بیگانه نمایی در زنجیره ی کلام باید با نوعی زیبایی نیز همراه باشد تا بتوان آن را فعالیتی هنری و خلاقانه تلقی کرد. منوچهر آتشی یکی از شاعران معاصر است که توانست از قابلیت ترکیب پذیر بودن زبان فارسی و انعطاف پذیری آن بهره ببرد و با ابداع واژه ها و لغات جدیداز زبان شعر خود آشنایی زدایی کند. در این پژوهش کیفیت ابداع واژگان، در اشعار او مورد بررسی قرار گرفته است.