اثر واریته ها و مواد گیاهی کشت، روی رشد، گلدهی و تولید پیاز در گل مریم

یک آزمایش در مزرعه تحقیقات گیاهان زینتی در مرکز تحقیقات باغبانی (HRC) – انستیتو تحقیقات کشاورزی بنگلادش در شهر قاضی پور از آوریل تا فوریه 2017 با هدف دستیابی به بهترین مواد کاشت برای رشد، گلدهی و تولید پیاز در دو واریته گل مریم به اجرا در آمد. هر دو واریته در پارامترهای خاصی برتری نشان دادند و پیازهای بزرگ بهترین نتایج را نسبت به بقیه مواد کاشت ارایه کردند. ژنوتیپ TR-001 (واریته سینگل) گیاه و خوشه طویل تر (به ترتیب 37/49 و 04/85 سانتی متر) و گل آذین سنگین تری (14/72 گرم) تولید کرد. همچنین رقم TR-004 که یک واریته نیمه دوبل است، ساقه گل طویل تر (12/32 سانتی متر) و بیشترین نسبت گلچه در خوشه (38/44) را در برداشت. در مورد تولید پیاز و پیازچه، رقم TR-001 سنگین ترین و بزرگترین پیاز (به ترتیب 9/19 گرم و 89/2 سانتی متر) را تولید کرد، در حالی که رقم TR-004 بیشترین پیازچه در هر گیاه و بالاترین وزن پیازچه در هر گیاه (به ترتیب 39/18 و 88/33) را تولید کرد. با توجه به نوع و سایز پیاز مریم، سایز بزرگ، طویل ترین ساقه گل (34/33 سانتی متر)، حداکثر گلچه در خوشه (54/45)، سنگین ترین سنبله گل (25/76 گرم)، بیشترین تعداد پیاز در گیاه (7/6)، سنگین ترین و بزرگترین پیازها (55/22 گرم و 12/3 سانتی متر) و بیشترین تعداد و بالاترین وزن پیازچه در هر بوته (55/22 گرم و 53/38 سانتی متر) را تولید کرد. اختلاف معنی داری در اثرات متقابل روی هیچ یک از صفات مشاهده نشد. همچنین از نظر آماری تفاوت معنی داری بین پیازهای سایز مادری (مسن) و سایز متوسط در صفات طول ساقه گل، تعداد گلچه در خوشه، تعداد پیاز در گیاه، وزن و قطر پیاز و تعداد پیازچه در بوته مشاهده نشد. بنابراین پیاز مادری / مسن نیز می تواند برای تولید تجاری گل مریم با سایزهای بزرگ و متوسط مورد استفاده قرار گیرد.