اثر ازتوباکتر کروکوکوم و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و ویژگی های فیتوشیمیایی سرخارگل تحت شرایط مزرعه

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی سرخارگل، یک آزمایش در تحقیقات مزرعه کشاورزی در مزرعه تحقیقات پارس آباد اردبیل انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل کود نیتروژن (N0 = 0، N1 = 75 و N2 = 150 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره) و باکتری ازوتوباکتر (B1 = تلقیح با Azotobacter chroococcum سویه SW22 و B0 = عدم تلفیح) بود. صفات مورفولوژیکی مانند ارتفاع گیاه، تعداد شاخه‌های جانبی، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک و خشک ریشه، تعداد گل در گیاه، و فیزیواوژیک مانند فنل، نیتروژن (N) و غلظت فسفر (P) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمارها اثر معنی‌دار بر پارامترهای رشد داشتند. تلقیح با آزوتوباکتر + 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مقایسه با شاهد بیشترین وزن خشک شاخساره (42/40 درصد)، وزن خشک ریشه (60.02 درصد) و تعداد گل (65.68 درصد) را نشان داد. علاوه بر این، در گیاهان تیمار شده با ازوتوباکتر + 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، غلظت فنل، N و P به ترتیب 11/25 درصد، 6/34 درصد و 8/39 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند نتایج حاکی از آن است که استفاده از کودهای بیولوژیکی گزینه خوبی برای کاهش استفاده از کودهای شیمیایی و ابزاری مهم برای کمک به کشاورزی پایدار است.