مقایسه دو روش کاهش میزان هایپوترمی ناشی از بیهوشی در همستر

استفاده از تشک حرارتی بعنوان یک واسطهء فیزیکی جهت بالانگهداشتن دمای بدن دربسیاری از منابع توصیه شده است.ه استفاده از این روش علی رغمتاثیرات مثبت دارای معایب و محدودیت هایی نیز می باشد. لزوم کنترل مداوم دمای بدن حین بیهوشی، احتمال ایجاد هایپرترمی و افزایش خونرسانی محیطی و در نتیجه کاهش خونرسانی به اندام های حیاتی و همچنین افزایش خونریزی از موضع جراحی و پوست و محدودیت دراستریلازیسیون تشکاز جمله محدودیت ها و معایبی است که می توان به آن اشاره کرد. با توجه به این که تزریق داروی دگزامتازون منجر به افزایش دمای بدن می شود در اینمطالعه اثر پیشگیری کننده استفاده از تشک حرارتی و تزریق دگزامتازون بر هایپوترمی ناشی از بیهوشی با ترکیب کتامین و استیل پرومازین مورد ارزیابیمقایسه ای قرار گرفته اند. بدین منظور از 81سرهمستر نر از نژاد طلایی با میانگین وزنی 051-03 و متوسط سن 6ماه که به صورت تصادفی در سهگروه مساوی قرار گرفتند، استفاده شد.پس از اندازه گیری و ثبت دمای بدن در همه حیوانات قبل از القای بیهوشی، در گروه اول شاهد بدون استفاده از تشک حرارتی و دگزامتازون بعد از القایی بیهوشی مجددا دما ثبت شد. در گروه دوم تشک حرارتی پس از القای بیهوشی به مدت ده دقیقه از تشک حرارتی استفاده گردیده و سپس دمای بدن مجددا اندازه گیری شد. در گروه سوم گروه دگزامتازون همزمان با تزریق داروی بیهوشی داروی دگزامتازون نیز تزریق شد و مجددا پس از 01دقیقه از القای بیهوشی، دمای بدن ثبت شد.مطالعه آماری داده ها نشان داد علی رغم اینکه در گروه سوم شدت هایپوترمی کاهش پیدا کرد ولی اختلاف معناداری بین دمای بدن قبل و بعد از بی هوشی وجود دارد اما در گروه دوم بین دمای قبل و بعد از بیهوشی تفاوت معنادار مشاهده نشد. بنابر این استفاده از تشک حرارتی جهت جلوگیری از هایپوترمی ناشی از بیهوشی با کتامین و آسه پرومازین نسبت به تزریق داروی دگزامتازون بهتر می باشد.