بررسی نگرش به سالمندی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی استان گلستان

 با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در ایران و جهان و بالطبع افزایش درخواست اورژانس از جانب این گروه سنی، بررسی نگرش به سالمندی درکارکنان فوریتهای پزشکی به عنوان یک ضرورت مطرح می گردد. هدف از این پژوهش تعیین نگرش به سالمندی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی  بوده است. 

 در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، مقطعی، کارکنان فوریت های پزشکی استان گلستان  با روش تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش نسبت به سالمندان کوگان (Kogan) و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS  نسخه 18 و آزمون های تی-دو نمونه‌ای، من-ویتنی، تحلیل واریانس و آزمون کروسکال والیس در سطح معنی داری 05/0>P  استفاده شد. برای بررسی نیکویی برازش مدل از شاخص های  CFI، TLI،RMSEA  و WRMR و از نرم‌افزار Mplus7.2 استفاده گردید. 

میانگین نمره نگرش کارکنان فوریت های پزشکی نسبت به سالمندی مثبت بوده است. بین نگرش مثبت به سالمندی با وضعیت تاهل (007/0=P)، قومیت (018/0=P) و مدرک تحصیلی (026/0=P) و شهر محل خدمت (001/0=P) ارتباط معنی دار وجود داشت. نگرش منفی نسبت به سالمندی در کارکنان فوریت های پزشکی شهری به طور معنی داری بیشتر از کارکنان فوریت های پزشکی جاده ای بوده است (046/0=P). با افزایش سن (006/0=P) و تعداد سال های اشتغال در فوریت های پزشکی (043/0=P)، نمره نگرش مثبت به سالمندی افزایش یافت. پرسنل با قومیت ترکمن از نظر نمره تعصب (نگرش منفی) دارای امتیاز کمتری نسبت به پرسنل با قومیت فارس بودند (046/0=P). میانگین نمره تعصب نسبت به سالمندان در پرسنل فوریت های پزشکی مجرد به طور معنی داری بیشتر از پرسنل متاهل بود (01/0=P). 

 نگرش کلی کارکنان فوریت های پزشکی استان گلستان نسبت به سالمندی مثبت بوده است. افزایش سن و تعداد سال های اشتغال فرد در فوریت های پزشکی نیز در نگرش مثبت و منفی به سالمندی موثر بوده است.