گزارش یک مورد بیمار مبتلا به سندروم موبیس

سندرم موبیس یک اختلال مادرزادی ناهمگن و غیرپیشرونده نادر است که در اکثر موارد به شکل تک گیر دیده شده و تاکنون موارد معدودی از این بیماری گزارش شده است. شاخصه بالینی این سندروم، فلج دو طرفه عصب زوج شش با شدت متفاوت، فلج محیطی ناکامل و دو طرفه عصب زوج هفت همراه با ناهنجاری های اوروفاسیال و اندامها می باشد.
علائم بالینی به طور کلاسیک ناشی از عدم شکل گیری هسته های اعصاب جمجمه ای در پل مغزی می باشد. بیمار که معرفی می شود، مرد جوان 18 ساله ای است که به علت اختلال در حرکات چشم و حالت چهره مراجعه نموده است. وی از بدو تولد اختلال در مکیدن پستان و عدم تغییر چهره در حین گریه کردن به همراه پاچنبری دو طرفه داشته و والدین از همان دوران کودکی متوجه اختلال در حرکات چشم وی شده اند. در طی این سالها علایم مذکور روند ثابت و غیرپیشرونده داشته است.
در ارزیابی بالینی به عمل آمده از بیمار، یافته های مهم شامل: فلج محیطی دو طرفه و غیرقرینه اعصاب فاسیلا با برتری در طرف چپ، فلج دو طرفه عصب زوج شش، تنبلی چشم در طرف چپ (آمبلیوپی)، افزایش قوس کام سخت، پاچنبری دوطرفه، اختلال کامل نگاه به طرف راست و ایجاد تقارب (Convergence) در نگاه به چپ و گواتر می باشد.
در برسی های فرابالینی از جمله MRI مغز و تنه مغز، اکوکاردیوگرافی، الکترودیوگرام، تست عملکرد کبد، کلیه، تیروئید و شنوانی سنجی هیچ گونه یافته غیرطبیعی به دست نیامد.