تیروئید زبانی (گزارش 3 مورد و بررسی مقالات)

تیروئید زبانی یک ناهنجاری مادرزادی با شیوع بالینی 100000/1 می باشد که ناشی از عدم مهاجرت بافت تیروئید از محل اولیه به محل طبیعی خود در گردن می باشد. جهت تشخیص قطعی باید اسکن تیروئید با 123 I انجام گردد و در صورت عدم جذب ید در محل طبیعی غده و افزایش جذب در قاعده زبان تشخیص مسجل می گردد.
علائم بالینی: در بررسی بیماران بستری در بخش گوش و گلو و بینی بیمارستان امام رضا (ع) طی سالهای 1381-1371 سه مورد تیروئید زبانی را گزارش کردیم. مورد اول، آقای 23 ساله با شکایت خونریزی گلو و دیسفاژی به جامدات و خرخر شبانه از هفت سال پیش مراجعه کرده بود. مورد دوم، خانم 47 ساله با شکایت خونریزی گاهگاهی از حلق، تنگی نفس گاهگاهی و احساس خفگی هنگام خواب به مدت 20 سال مراجعه کرده بود. مورد سوم، خانم 16 ساله با شکایت گلودرد و تغییر کیفیت صدا از دو ماه قبل مراجعه کرده بود.
اقدامات درمانی: هر سه مورد پس از تائید تشخیص توسط اسکن تیروئید با اپروچ ترانس هیوئید تحت عمل جراحی قرار گرفتند. اسکن بعد از عمل حذف کامل توده را نشان داد و در بررسی پاتولوژی بافت تیروئید نرمال گزارش شد.
حذف تیروئید زبانی در صورت علامت داربودن ضروری است و حتی در صورت بی علامت بودن با توجه به احتمال بروز بدخیمی دخالت جراحی منطقی به نظر می رسد.