بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر نوزادان بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های آموزشی - درمانی شهر همدان در سال 1397

 میزان مرگ و میر نوزادان در دهه اخیر کاهش یافته است؛ با این حال، روند این مرگ و میرها در کشور ما نسبت به کشورهای توسعه یافته بسیار بالاتر است. لذا بررسی شاخص های اپیدمیولوژیک در مقوله مرگ و میر حایز اهمیت بوده که در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر نوزادان بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های آموزشی - درمانی شهر همدان در سال 1397 انجام شد.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه توصیفی - مقطعی گذشته نگر، اطلاعات تمامی نوزادان بستری و فوت شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های آموزشی - درمانی شهر همدان، به مدت یکسال، به روش سرشماری و با استفاده از چک لیست محقق ساخته، از پرونده پزشکی بیماران جمع آوری و داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی بررسی شدند.

یافته ها: 

از 2156 نوزاد پذیرش شده، 109 نوزاد فوت کرده که بیشترین میزان مرگ و میر در میان نوزادان حاصل سزارین (68/9 درصد)، با نمره آپگار 0 تا 7 (82/6 درصد)، بدون ناهنجاری مادرزادی (66/66 درصد)، با وزن کمتر از 1500 گرم هنگام تولد (48/6 درصد) و در سن حاملگی 38-32 هفته (39/44 درصد) بود. بر مبنای نتایج، بیشترین میزان مرگ و میر در میان نوزادان یک روزه، پسر، با دور سر 35 سانتیمتر، با مادران 35-18 سال، دیپلمه، شهر نشین، بدون سابقه مرگ نوزاد قبلی، مرده زایی، مصرف دخانیات و بیماری روانی بود.

نتیجه گیری:

 با توجه به میزان بالای مرگ و میر نوزادان مخصوصا نوزادان یک روزه، نارس، با وزن کمتر از 1500 گرم حین تولد و حاصل سزارین، می طلبد با توجهات و اقدامات موثر و به موقع از جمله آموزش های پری ناتال مادران باردار، این میزان را تا حد امکان کاهش داد.