مکان یابی حوزه آبخیز لیگوان استان اردبیل برای توسعه گیاه دارویی شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) با روش ANP Fuzzy

ارزش بارز اقتصادی و درمانی، تقاضای بازار و سطح فرآوری بالای گیاهان دارویی باعث شده است تا کشت این گیاهان در دنیا روزبه روز افزایش یابد. شیرین بیان یکی از گیاهان دارویی بومی ایران است که در صنایع غذایی، دارویی و دخانیات کاربرد دارد. ازاین رو، هدف اصلی این تحقیق، مکانیابی کشت شیرین بیان در حوضه آبخیز لیگوان با استفاده از روش ANP Fuzzy است. در این راستا 11 معیار در قالب خوشه های اقلیم، خاک، فیزیوگرافی و اقتصادی-اجتماعی با استفاده از روش تحلیل شبکه ای و استفاده از نظر کارشناسان خبره در محیط نرم افزار Super Decision وزن دهی شده و برای هم مقیاس سازی معیارها نیز از روش فازی سازی در مقیاس 0-255 در محیط نرم افزار Idrisi استفاده شد. در این بین، نقشه کاربری اراضی حوضه با استفاده از تصاویر ماهواره لندست و با روش ماشین بردار پشتیبان تهیه شد. در نهایت با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی، لایه های موردنظر با اعمال وزن مربوطه روی هم گذاری شده و نقشه تناسب کشت و توسعه این گیاه تهیه شد. نتایج نشان داد که به ترتیب معیارهای ارتفاع، شیب، عمق و حاصلخیزی خاک مهم ترین معیارهای موثر در کشت و توسعه این گیاه در منطقه می باشند و 85/1936هکتار (96/26 درصد) دارای پتانسیل  زیاد یا خیلی زیاد برای کشت و توسعه گیاه دارویی شیرین بیان می باشد و با تغییر الگوی کشت از زراعت دیم به شیرین بیان، می توان سود اقتصادی بیشتری را متصور بود.