ارتباط کیفیت زندگی مرتبط با سلامت والدین با کیفیت زندگی فرزندان آنها: مطالعه قند و لیپید تهران

هدف این مطالعه، بررسی ارتباط کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مادر و پدر با کیفیت زندگی فرزندان آنها بود.

این مطالعه در چارچوب مطالعه قندولیپید تهران برروی 564 خانواده شامل فرزند، مادر و پدر که در مرحله ششم مطالعه (1393 تا 1396) شرکت کرده بودند، انجام شد. داده های کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در فرزندان و والدین به ترتیب با استفاده از نسخه ایرانی پرسشنامه های PedsQoL و Sf-12v2 از طریق مصاحبه جمع آوری گردید. رابطه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت والدین و فرزندان با استفاده از مدل های رگرسیونی و نرم افزارSPSS  نسخه 23 ارزیابی شد.

میانگین(انحراف معیار) سنی شرکت کنندگان این مطالعه (3/1)13/8 سال و 52/7% آنها پسر بودند. مقایسه امتیازهای کیفیت زندگی نشان دهنده وضعیت بهتر پسران در مقایسه با دختران در زیرمقیاس های عملکرد جسمانی و عاطفی بود. نتایج مقایسه امتیاز کیفیت زندگی والدین فرزندان دختر و پسر نشان داد تنها امتیاز زیرمقیاس های مشکلات جسمانی، مشکلات روحی و سلامت روان مادران فرزندان دختر بطورمعنادار بالاتر از مادران فرزندان پسر بود. ارتباط کیفیت زندگی جسمانی مادر و پدر با هیچ یک از ابعاد کیفیت زندگی فرزندان معنادار نبود. کیفیت زندگی روانی مادر با عملکرد جسمانی و اجتماعی دختران، عملکرد در مدرسه پسران و عملکرد عاطفی در فرزندان دختر  و پسر و کیفیت زندگی روانی پدر تنها با عملکرد در مدرسه پسران ارتباط معنادار داشتند.

ارتباط بین کیفیت زندگی والدین و فرزندان از یک الگوی مبتنی بر جنسیت والد و فرزند پیروی می کند. بعد روانشناختی کیفیت زندگی مادران در هردوجنسیت و بعد روانشناختی کیفیت زندگی پدران عمدتا در فرزندان پسر با ابعاد مختلف کیفیت زندگی فرزندان مرتبط بود.