تاثیر تمرین هوازی بر محور کلوتو-FGF23 و کلسیمی شدن شریان در زنان یائسه دیابتی نوع 2

هر چند انجام فعالیت ورزشی یکی از راهکارهای کمک درمانی در کاهش سختی شریانی در بیماران دیابتی است اما، سازوکار آن معلوم نیست. هدف از این پژوهش تعیین اثر فعالیت هوازی بر محور کلوتو- عامل رشدی فیبروبلاست 23 (FGF23) و کلسیمی شدن شریان در زنان یایسه دیابتی نوع 2 بود. 

روش‌ها:

 24 نفر زن یایسه دیابتی نوع-2 از انجمن دیابت شهر شاهرود به ‌صورت تصادفی به دو گروه: 1) تمرین]12 نفر[با میانگین سنی 6±51 سال و توده بدن 5 ± 9/31 kg/m2 و 2) کنترل]12 نفر[با میانگین‌ سنی 5±52 سال و توده بدن 8/3 ± 2/29 kg/m2 تقسیم شدند. تمرینات هوازی شامل 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته و هر جلسه 45 الی 60 دقیقه دویدن روی تردمیل با شدت 70-45 درصد ضربان قلب ذخیره بود. نمونه خون، قبل و پس از دوره تمرین در حالت ناشتا گرفته شد و برای اندازه‌گیری کلوتو و FGF23 از روش الایزا استفاده شد. همچنین آزمون سختی شریان‌ها و فشار‌خون با استفاده از سیستم VaSera-VS-2000 انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون‌های تی وابسته و مستقل (05/0>P) آنالیز شدند.

 یافته‌ها:

 تغییر معنی داری در فسفر، FGF23، حاصل‌ضرب کلسیم در فسفر، فشارخون دیاستول و حداکثر اکسیژن مصرفی در طی دوره تحقیق مشاهده نشد (05/0<P). اما، کلسیم در گروه تمرین نسبت به پیش‌آزمون به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). همچنین فشارخون سیستولیک، نسبت کلوتو به FGF23 و سختی شریانی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی داری کاهش و کلوتو به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0>P).

 نتیجه‌گیری:

تمرینات هوازی می‌تواند باعث کاهش سختی عروقی در زنان یایسه مبتلا به دیابت نوع 2 شود، که بوسیله فاکتورهای مرتبط با کلوتو، نسبت کلوتو به FGF23 و فشارخون تحقق می‌یابد. با این حال، با توجه به تحقیقات بسیار کم در این زمینه، نیاز است این یافته‌ها در تحقیقات آتی بررسی و تایید گردند.