اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان جوان غیرفعال

هدف پژوهش:

 تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تاثیرات زیادی بر بهبود سازگاری های عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.

روش پژوهش:

30 مرد جوان غیرورزشکار (سن30/2±97/18سال، قد89/4±28/187سانتی متر، وزن 35/1±94/68 کیلوگرم) به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده (3دقیقه به 30 ثانیه)، تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده (30ثانیه به 3 دقیقه) و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت (3دقیقه) (گروه کنترل) تقسیم شدند.گروه های تمرینی (با یک دوره بندی ویژه از نظر بار، شدت و فاصله استراحتی بین ست ها) به مدت 9 هفته و 3 جلسه در هفته إجرا شد. برنامه تمرینات قدرتی شامل؛ (5 الی 8 ست با 3 الی 15 تکرار و باری معادل60 الی %90 یک تکرار بیشینه) به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروه ها فاصله استراحتی اعمال شده بین ست ها بود. ضمنا دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (با شدت60%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونه های خونی قبل و بعد از 48 ساعت پس از دوره تمرین در ساعت10صبح درحالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند.

نتایج نشان داد قدرتبیشینه، استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنی داری افزایش یافت؛و تفاوت بین گروه ها نیز معنی دار بود اما درصد تغییرات همه آزمون ها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود. همچنین بعد از جلسه تمرینی، غلظت هورمون های رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنی داری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروه ها معنی دار نبود.

نتیجه اینکه احتمالا تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ثابت، از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه، استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است.