اعتبارسنجی پرسشنامه انگیزه یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم

با تغییرات در حوزه ی یادگیری زبان دوم، علاقه ی روزافزون به انجام تحقیقات انگیزشی مرتبط با کلاس های زبان دوم و خارجی، گسترش یافته است. با این حال، تاکنون پژوهش علمی ای درخصوص بررسی عوامل تاثیرگذار بر انگیزه ی یادگیری زبان فارسی (به عنوان زبان خارجی/ دوم) در میان فارسی آموزان غیرایرانی انجام نشده است. در این پژوهش، نخست بر اساس مدل سیستم های خودانگیزشی دورنی (2005)، و پژوهش های گاردنر و لامبرت (1972)، کلمنت (1980)، تاگوچی (2010)، پاپی (2010)، و ماگید (2011)، پیرامون انگیزش زبان آموزان، پرسش نامه ای 16 مولفه ای شامل 92 گویه برای فارسی آموزان آماده سازی گردید. سپس، 300 فارسی آموز زن و مرد، با ملیت های مختلف (و در بازه ی سنی 18-50 سال) از مراکز آموزش زبان فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) در قزوین، و دانشگاه علوم پزشکی تهران به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. در نهایت، روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار پی ال اس مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی پایایی از سه معیار ضریب آلفای کرونباخ، ضریب پایایی ترکیبی و ضرایب بارهای عاملی استفاده شد و نتایح نشان داد که همه ی سازه ها از پایایی قابل قبولی برخوردار هستتد. همچنین روایی همگرایی قابل قبولی برای پرسشنامه به دست آمد. با روش فورنل و لارکر روایی واگرایی پرسشنامه نیز مورد تایید قرار گرفت. از آماره ی تی نیز به عنوان معیاری جهت بررسی معنی داری سوالات مربوط به هر سازه استفاده شد. و از آنجایی که این مقدار برای تمامی سوالات آماره ی تی بیش از 1.96 می باشد، نشان از مطلوب بودن سوالات و در مجموع برازش مناسب مدل ساختاری است.